ร่มรื่น หมายถึง ว. มีร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ ๆ ที่ทำให้เกิดความรื่นรมย์ใจ เช่นในสวนนี้ร่มรื่นดี.
[รมมะนี] น. นาง, ผู้หญิง. (ป., ส.).
[รมมะนียะ–, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).
[รมมะนียะ–, รมมะนี] ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม. (ป., ส.).
น. สถานที่ให้ความรื่นรมย์, สถานที่ให้ความบันเทิงใจ.
[รมมะเยด] (กลอน) ว. น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, พึงใจ, งาม.
ว. เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน. (ป., ส.).
น. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนหลักของอวัยวะของสิ่งมีชีวิต เช่น หนวดของแมลง ครีบปลา แขน ขา. (อ. appendage).