รู้เท่า หมายถึง ก. รู้สึกสภาพที่เป็นจริง, รู้ตามความเป็นจริง, เช่น รู้เท่าสังขาร;รู้ทัน เช่น รู้เท่าความคิดของผู้อื่น, รู้เท่าทัน ก็ว่า.
ก. รู้ไม่ถึงว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.
ก. เขลา, คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้น, เช่น รับฝากของโจรไว้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ว่าของนั้นเป็นของโจร.
(สํา) ก. รู้น้อยไม่เข้าใจ ทําให้เกิดความรําคาญใจ,มักพูดเข้าคู่กับ รู้มากยากนาน เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรําคาญ.
ก. รู้ตัว เช่น ก่อนจะเข้าไปพบเขา ต้องบอกให้รู้เนื้อรู้ตัวเสียก่อน ผู้ร้ายเข้ามาโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว.
[–มะ–] ก. รู้มากอย่าง, เข้าใจมาก.
[–มะ–] ก. รู้มากอย่าง, เข้าใจมาก.
ก. เอาเปรียบ.