รง ๒ หมายถึง น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น ๒ ชนิดในสกุล Garcinia วงศ์ Guttiferae คือมะพูด (G. dulcis Kurz) และ รง (G. hanburyi Hook.f.) ชนิดแรกให้ยางสีเขียว ๆ อมเหลืองเรียก รงกา ชนิดหลังให้ยางสีเหลืองเรียก รง ใช้ทำยาและเขียนหนังสือหรือระบายสีรงนั้นถ้าใช้ทองคำเปลวผสมเขียนตัวหนังสือหรือลวดลายต่าง ๆ เรียกว่า รงทอง.
น. ชื่อสัตว์ในพวกเนื้อชนิดหนึ่ง. (ป., ส. รงฺกุ ว่า กวางชนิดหนึ่ง).
[รงคะ–, รง] น. สี, นํ้าย้อม; ความกําหนัด, ตัณหา, ความรัก; ที่ฟ้อนรํา,โรงละคร; สนามรบ, ลาน. (ป., ส. รงฺค).
[รงคะ–, รง] น. สี, นํ้าย้อม; ความกําหนัด, ตัณหา, ความรัก; ที่ฟ้อนรํา,โรงละคร; สนามรบ, ลาน. (ป., ส. รงฺค).
น. สีต่าง ๆ.
ว. สดใส, งดงาม, รุ่งเรือง, รังรอง ก็ใช้.
[รดจะ–] ก. ตกแต่ง, ประพันธ์. (ป., ส.). ว. งาม.
[รดจะเรก, รดจะเลก] น. การขีดเขียน. ว. งาม. ก. แต่ง.