รู้ หมายถึง ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
ก. รู้เป็นนัยกันเฉพาะในกลุ่มของตน เช่น เรื่องนี้เขารู้กัน.
ก. รู้เรื่องดีอยู่แล้วระหว่างกันโดยไม่ต้องพูดออกมา เช่นเขารู้กันอยู่ในทีแล้วว่าจะยกมรดกให้แก่ผู้ใด.
ก. ทำงานเก่ง เช่น คนรู้การรู้งาน ทำงานอะไร ๆ ก็เรียบร้อย.
ก. รู้เบาะแส, รู้ระแคะระคาย, เช่น รู้แกวว่าจะมายืมเงินเลยหลบหน้าไปก่อน.
ก. รู้จักขอบเขตความสามารถของตนเองและผู้อื่น.
ก. เข้าใจภาษา (ใช้แก่เด็ก).
ก. เข้าใจคิดตริตรอง เช่น เด็กบางคนรู้คิดรู้อ่านดีกว่าผู้ใหญ่.