รุหาญ หมายถึง ว. เปรียบ, ดุจ. (เทียบ ข. รุหาน).
น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่นรูหู รูจมูก รูปู รูงู.
ก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.
ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
ก. รู้เป็นนัยกันเฉพาะในกลุ่มของตน เช่น เรื่องนี้เขารู้กัน.
ก. รู้เรื่องดีอยู่แล้วระหว่างกันโดยไม่ต้องพูดออกมา เช่นเขารู้กันอยู่ในทีแล้วว่าจะยกมรดกให้แก่ผู้ใด.
ก. ทำงานเก่ง เช่น คนรู้การรู้งาน ทำงานอะไร ๆ ก็เรียบร้อย.
ก. รู้เบาะแส, รู้ระแคะระคาย, เช่น รู้แกวว่าจะมายืมเงินเลยหลบหน้าไปก่อน.