ความหมายของคำว่า ' รุงรัง '

ความหมายของคำว่า ' รุงรัง '
รุงรัง หมายถึง ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง;พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

รุ่งริ่ง
ว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, ขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, เช่น เสื้อขาดรุ่งริ่ง,กะรุ่งกะริ่ง ก็ว่า.
รุจ, รุจา
ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป., ส. รุจ).
รุจ, รุจา
ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป., ส. รุจ).
รุจนะ
[รุดจะนะ] น. ความชอบใจ, ความพอใจ. (ป.).
รุจิ, รุจี
น. แสง, ความรุ่งเรือง; ความงาม; ความชอบใจ. ว. รุ่งเรือง, สว่าง.(ป., ส. รุจิ).
รุจิ, รุจี
น. แสง, ความรุ่งเรือง; ความงาม; ความชอบใจ. ว. รุ่งเรือง, สว่าง.(ป., ส. รุจิ).
รุจิเรข
[รุจิเรก] ว. มีลายงาม, มีลายสุกใส.