ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' รุกไล่ '

    รุกไล่  หมายถึง ก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • รุก ๒

    ก. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.

  • รุกข–, รุกข์

    [รุกขะ–, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).

  • รุกข–, รุกข์

    [รุกขะ–, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).

  • รุกขชาติ

    น. ต้นไม้, หมู่ไม้.

  • รุกขเทวดา

    น. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.

  • รุกขมูล

    น. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.

  • รุกขมูลิกธุดงค์

    [–มูลิกะ–] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจํา. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒