รุกฆาต หมายถึง ก. เดินหมากรุกเข้าไปจะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เตรียมจะกินหมากอีกตัวหนึ่งด้วย ถ้าฝ่ายนั้นถอยขุนหนีก็จะกินหมากตัวที่เหลือ เช่น รุกฆาตขุนฆาตเรือ ถ้าถอยขุนหนีก็จะกินเรือ, (ใช้ในการเล่นหมากรุก).
ก. เร่งเข้าไป, รีบเร่ง.
ก. ล่วงลํ้าเข้าไปก้าวร้าวระราน เช่น ถูกข้าศึกรุกราน.
ก. รุกล่วงล้ำเข้าไป เช่น รุกล้ำอธิปไตย รุกล้ำดินแดน.
ก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.
ก. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.
[รุกขะ–, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).
[รุกขะ–, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).