ความหมายของคำว่า ' รื้อ '

ความหมายของคำว่า ' รื้อ '
รื้อ หมายถึง ก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย;เอาขึ้นมาใหม่ เช่น รื้อเรื่องราวที่ระงับไว้ขึ้นมาพิจารณาใหม่ รื้อเรื่องเดิมขึ้นมาเขียนใหม่; ขนออก เช่น รื้อสัตว์จากวัฏสงสาร.

รื้อไข้
ก. หายไข้ใหม่ ๆ.
รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ
(สํา) ก. คิดแต่จะเอาของผู้อื่นมาใช้ของของตัวเก็บไว้, คิดแต่จะเอา ไม่คิดจะให้.
รื้อถอน
ก. รื้อและถอนสิ่งปลูกสร้างแล้วโยกย้ายไป เช่น รื้อถอนบ้านเรือน; (กฎ) รื้อส่วนอันเป็นโครงสร้างของอาคาร เช่น เสา คาน ตงออกไปให้หมด เช่น รื้อถอนบ้านเรือน.
รื้อฟื้น
ก. เอาขึ้นมาทําใหม่ เช่น รื้อฟื้นคดีมาพิจารณาใหม่.
รื้อร่าย
น. ชื่อทำนองเพลงร้องอย่างลำนำ.
รุ
ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
รุข้าว
ก. เอาฟางออกจากเมล็ดข้าวที่นวดแล้ว.