ริอ่าน หมายถึง ก. ริ เช่น ริอ่านเป็นขโมย.
ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นริก ใจสั่นริก ๆ.
ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นริก ใจสั่นริก ๆ.
น. ชื่อโรคพวกหนึ่งมีหลายชนิด เกิดในช่องตา จมูก ทวารหนัก เป็นต้น.
ก. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย เช่น รินนํ้าใส่ถ้วย. ว. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ,เช่น นํ้าไหลริน ลมพัดริน ๆ. น. ทองคําที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ ๔ เรียกว่าทองริน.
ก. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย เช่น รินนํ้าใส่ถ้วย. ว. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ,เช่น นํ้าไหลริน ลมพัดริน ๆ. น. ทองคําที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ ๔ เรียกว่าทองริน.
น. ชื่อแมลงพวกตัวบึ่งที่มีขนาดเล็กกว่าแมลงหวี่ ส่วนใหญ่อยู่ในสกุลCulicoides และ Leptoconops วงศ์ Ceratopogonidae เช่น ชนิด C. orientalis,L. spinosifrons.
ก. รวบเอายึดเอาโดยพลการหรือโดยอํานาจกฎหมายเป็นต้น.