รำไร หมายถึง ว. เล็กน้อย เช่น แสงสว่างรำไร แสงแดดรำไร; อาการที่เห็นไม่ชัดเต็มที่เพราะอยู่ในระยะไกลหรือมีอะไรบังเป็นต้น เช่น เห็นกระท่อมรำไรอยู่ในหมู่ไม้.
ก. ระลึก.
ก. โรย (ใช้สําหรับเอาพิมเสนแทรกยา); ใส่, แทรก. ว. อ่อน.
น. รหัส.
ก. เริ่มคิดหรือทําแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
ก. คิดหมาย, คิดอ่าน.
ก. เริ่มคิดเริ่มทําเป็นคนแรก (มักใช้ในทางดี) เช่น นายเลื่อนพงษ์โสภณริเริ่มทำรถจักรยานสามล้อ.
ก. ริ เช่น ริอ่านเป็นขโมย.