ความหมายของคำว่า ' รำคาญใจ '

ความหมายของคำว่า ' รำคาญใจ '
รำคาญใจ หมายถึง ก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.

รำงับ
ก. ระงับ.
รำจวน
ก. รัญจวน.
รำซุย
น. ท่าละครท่าหนึ่ง.
รำบาญ
ก. รบศึก, รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
รำพัน
ก. พรํ่าพรรณนาตามอารมณ์ เช่น เขารำพันถึงความทุกข์ของตน แม่รำพันแต่ความดีของลูก.
รำพาย
ก. พัด, กระพือ.
รำพึง
ก. คิดถึง, คิดคำนึงอยู่ในใจ, เช่น เขารำพึงถึงความหลังด้วยความเศร้าใจ.น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้ง ๒ประสานยกขึ้นประทับที่พระอุระ พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้ายเป็นกิริยารำพึง.