ร่ำรี้ร่ำไร หมายถึง ก. ซํ้า ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นเอง เช่น มัวแต่พูดร่ำรี้ร่ำไรอยู่นั่นแหละเดี๋ยวงานก็ไม่เสร็จ.
ก. ท่องบ่น, เพาะความรู้, หาความรู้ฝึกหัด.
ก. อ้อยอิ่ง เช่น มัวแต่ร่ำไรอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวจะไม่ทันรถไฟ.
ก. อำลา, ลา, ล่ำลา ก็ว่า.
(ปาก) ก. ดื่มสุราแล้วดื่มสุราเล่า.
ก. ร้องไห้เป็นเวลานาน, ร้องไห้ไม่หยุดหย่อน.
ก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.
ก. ระคายเคือง เช่น รำคาญหู รำคาญตา รำคาญเนื้อ รำคาญตัว; เบื่อ เช่นทำสวนครัวแก้รำคาญ; ทำให้เดือดร้อน, เบื่อหน่าย, เช่น เสียงทะเลาะกันทำให้รำคาญ.