ยวดยง หมายถึง ว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.
ว. เยี่ยมที่สุด, มากที่สุด, ยิ่งยวด ก็ว่า.
น. เครื่องขับขี่มีรถและเรือเป็นต้น.
น. ชื่อชนชาติกรีก, ชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคํา Ionia; เรียก ชาวไทยทางล้านนาว่า ไทยยวน, เพี้ยนเป็น เยาวนะ โยน หรือ โยนก ก็มี. (ส.).
ก. ยั่ว, ล่อ, ชวนให้เพลิน, ชวนให้ยินดี, เช่น ยวนตา ยวนใจ; ก่อกวนให้เกิดกิเลสหรือโทสะ.
ก. เคล้าคลึงชวนให้กําเริบรัก, คลึงเคล้าให้เป็นที่พอใจ; ก่อกวนให้เกิดกิเลสโทสะ, ยียวน ก็ว่า.
ก. อาการที่ไหวจะยุบลง เช่น นอกชานยวบ.
ว. อาการเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแนวนอน เช่น สะพานยวบ ๆ.