ย่านซื่อ หมายถึง น. ระยะที่นํ้าไหลพุ่งตรง.
น. แถบแม่นํ้าที่ยาวตรงไปไกล.
น. เครือเถา เช่น ย่านวันยอ ย่านลิเภา, เรียกรากไทรที่ห้อยย้อยลงมาว่าย่านไทร.
ก. ยั่น.
ดู กอบนาง.
[นะกะ] น. ยานพาหนะเล็ก ๆ. (ป., ส.).
น. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่างทราย ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
ดู กล้วยหมูสัง.