ความหมายของคำว่า ' ยับยาน '

ยับยาบ
ก. โบกหรือกระพือขึ้นลงไปมาช้า ๆ, ยาบ ๆ ก็ใช้.
ยับยั้ง
ก. หยุดไว้, รั้งรอไว้, เช่น ยับยั้งใบลาไว้; พักอยู่.
ยับยั้งชั่งใจ
ก. คิดทบทวนดูผลดีผลเสียให้รอบคอบก่อนที่จะทำอะไรลงไป.
ยั่ว
(โบ) น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคํา ยานเป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็น ยวดยาน. ก. พูดหรือทําให้เกิดอารมณ์ในทางใดทางหนึ่งรุนแรงขึ้น เช่น ยั่วราคะ ยั่วโทสะ ยั่วโมโห ยั่วกิเลส.
ยั่วยวน
ก. ทําให้อีกฝ่ายหนึ่งกำเริบรักหรือเกิดความใคร่.
ยั่วยุ
ก. ยุให้เกิดอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง.
ยั่วเย้า
ก. พูดหยอกล้อ, กระเซ้า.