ยันต์ หมายถึง น. ตารางหรือลายเส้นเป็นตัวเลข อักขระหรือรูปภาพที่เขียน สัก หรือแกะสลักลงบนแผ่นผ้า ผิวหนัง ไม้ โลหะ เป็นต้น ถือว่าเป็นของขลังเช่น ยันต์ตรีนิสิงเห ยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์, เรียกเสื้อหรือผ้าเป็นต้นที่มีลวดลายเช่นนั้นว่า เสื้อยันต์ ผ้ายันต์, เรียกกิริยาที่ทำเช่นนั้นว่าลงเลข ลงยันต์.
[ยันตฺระ, ยัน] น. ยนตร์. (ส.; ป. ยนฺต).
[ยันตฺระ, ยัน] น. ยนตร์. (ส.; ป. ยนฺต).
น. วิชาเครื่องกล.
น. ผ้ามัสลินพิมพ์ดอก. (เทียบฮินดูสตานี jamdani).
ก. ปลํ้า; หยอก.
ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ.
ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ, อาการซึ่งแสดงความเสียหายมาก หรือเสียรูปจนถึงชํ้าชอก พังทลาย ป่นปี้ ปู้ยี่ปู้ยํา ยู่ยี่ เป็นต้น เช่นรถถูกชนยับ บ้านพังยับ.