ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ยักข์ '

    ยักข์  หมายถึง น. ยักษ์. (ป.; ส. ยกฺษ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ยักขินี

    น. นางยักษ์. (ป.; ส. ยกฺษิณี).

  • ยักเพรีย

    ดู ครอบจักรวาล ๕.

  • ยักยี่ยักยัน

    ว. ขะยิก ๆ, เขยก ๆ, ทําท่าขยับบ่อย ๆ.

  • ยักยี่ยักเหยา

    [เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.

  • ยักแย่ยักยัน

    ว. เขย้อแขย่ง, มีท่าทางเก้กัง.

  • ยักษ์

    น. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดําอํามหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จําแลงตัวได้,บางทีใช้ปะปนกับคําว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี; เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตะภิสชะ ก็เรียก. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์ เช่น ใจยักษ์ หน้ายักษ์, มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก เช่น ปลาหมึกยักษ์. (ส. ยกฺษ ว่าอมนุษย์พวกหนึ่ง บริวารท้าวเวสวัณ; ป. ยกฺข).

  • ยักษ์ปักหลั่น

    [ปัก] (สํา) น. ผู้มีรูปร่างใหญ่โต.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒