ความหมายของคำว่า ' มน ๑ '

ความหมายของคำว่า ' มน ๑ '
มน ๑ หมายถึง ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือเสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่).

มน ๒
ว. กลม ๆ, โค้ง ๆ, ไม่เป็นเหลี่ยม, เช่น ทองหลางใบมน ขอบโต๊ะมนปกเสื้อมน.
มน ๓, มน-
[มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
มน ๓, มน-
[มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
มนินทรีย์
น. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. มน+อินฺทฺริย).
ม่น
(ถิ่น-อีสาน) ก. ซุก, แทรก.
มนต์, มนตร์
น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์,คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์.(ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
มนต์, มนตร์
น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์,คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์.(ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).