ม้าน หมายถึง ก. เหี่ยวแห้ง; เผือดเพราะความอาย. น. เรียกข้าวที่ยืนต้นแห้งตายเพราะขาดน้ำเนื่องจากฝนแล้งว่า ข้าวม้าน; เรียกหน้าที่เผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคนว่า หน้าม้าน.
[-นบ] น. คน. (ป.). (มาจากศัพท์ มนุ).
น. ชื่อตะพาบชนิด Chitra chitra ในวงศ์ Trionychidae เป็นเต่ากระดองอ่อนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก เคยพบที่แม่นํ้าแควใหญ่จังหวัดกาญจนบุรี มีนํ้าหนักถึง ๑๔๘ กิโลกรัม ทั้งตัวและหัวสีนํ้าตาลมีลายสีนํ้าตาลอ่อน, กริวลาย หรือ กราวด่าง ก็เรียก.
ดู สร้อยอินทนิล.
น. การวัด, การนับ, อัตราวัด. (ป., ส. มาน).
น. ความพยายาม, ความตั้งใจจริง, ความพากเพียร, เช่น มีมานะอดทนมีมานะในการทำงาน; ความถือตัว. (ป.).
น. วินัยกรรมที่สงฆ์ทําแก่ภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสสให้เป็นภิกษุที่นับเข้าในหมู่สงฆ์ได้ เช่น สวดมานัต. (ป. มานตฺต).
น. ใจ. ว. เกี่ยวกับใจ. (ป., ส. มานส).