มาธยมิกะ หมายถึง [มาทะยะ-] น. ทางสายกลาง; ศูนยวาท. (ส. มาธฺยมิก).
(แบบ) ว. มธุระ, หวาน, ไพเราะ.
(แบบ) ว. มธุระ, หวาน, ไพเราะ.
[มาทุสอน] น. มธุสร, เสียงหวาน.
น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็งลิ้นหัวใจพิการ ไตอักเสบเรื้อรัง ทำให้มีน้ำสีเหลืองใสอยู่ในช่องท้องอาจมีเพียงเล็กน้อยหรือมากถึง ๑๕-๒๐ ลิตร เป็นเหตุให้หน้าท้องโป่งพองจนเห็นได้ชัด น้ำหนักเพิ่ม แน่นท้อง ท้องผูก เบื่ออาหาร หายใจลำบาก เท้าบวม เป็นต้น.
น. โรคที่มีอาการบวมคล้ายโรคมาน แต่บวมทั่วทั้งตัว.
น. ความถือตัว; ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน. (ป., ส.).
ก. มี เช่น มานพระบัณฑูร. (ข.).