มาติกะ หมายถึง ว. ฝ่ายมารดา, ของมารดา. (ป.).
[มาดติกา] น. บาลีที่เป็นแม่บท เช่น สวดมาติกา, แม่บท; เหมือง, ทางนํ้าไหล. (ป.; ส. มาตฺฤกา).
น. เหมือง, ทางนํ้าไหล. (ป.).
น. แม่. (ป.).
น. ผู้หญิง, เพศหญิง, (เป็นคำที่พระใช้เรียกผู้หญิง). (ป.).
น. การฆ่าแม่. (ป.).
น. บ้านเกิดเมืองนอน.
น. ป้า (ญาติฝ่ายแม่), น้าผู้หญิง. (ป.).