มันถะ หมายถึง น. ข้าวตูก้อน. (ป.).
น. มนเทียร, เรือนหลวง. (ป., ส.).
น. มนเทียร, เรือนหลวง. (ป., ส.).
ดู กันเกรา.
ว. สีแดงเจือเหลืองกับดํา เช่น พระเครื่องเนื้อสีมันปู โลหะที่เก็บไว้นาน ๆ จะออกสีมันปู. น. เรียกข้าวเจ้าที่มีสีแดงคลํ้าว่า ข้าวมันปู.
ก. ชังนํ้าหน้า เช่น ยิ่งโกรธาหุนหันมันไส้. (ไชยเชฐ), หมั่นไส้ ก็ว่า.
ว. คําสําหรับประกอบกริยาที่เอาอะไร ๆ ไปอย่างฉับไวไม่รีรอ เช่นคว้ามับ ฉวยมับ หยิบมับ, หมับ ก็ว่า.
ว. อาการของปากที่หุบเข้าแล้วอ้าออกอย่างเร็ว, หมับ ๆ ก็ว่า.