มั่น หมายถึง ว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.
ว. แน่นหนาและทนทาน เช่น เก็บของไว้ในห้องนั้นมั่นคงดี;ไม่กลับกลายเป็นอย่างอื่น เช่น ใจคอมั่นคง.
ก. แน่ใจ, เชื่อใจ, เช่น คราวนี้มั่นใจว่าจะต้องสอบได้.
ก. มุ่งหมายอย่างแน่วแน่ เช่น เขามั่นหมายว่าจะได้งานทำ, หมายมั่น ก็ว่า.
ว. แน่นอนไม่เปลี่ยนแปลง เช่น พูดไว้เป็นมั่นเหมาะว่าวันนี้จะต้องพบกัน.
น. ที่อาบนํ้า. ก. อาบนํ้า. (ช.).
น. ความรู้, ปัญญา. (ป.).
น. ข้าวตูก้อน. (ป.).