มัทนียะ หมายถึง [มัดทะนียะ] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).
[มัดทะยะ] น. นํ้าเมา, เหล้า. ว. ซึ่งทําให้เมา, ซึ่งทําให้รื่นเริงยินดี. (ส., ป. มชฺช).
[มัดทะยะ-] ว. กลาง, ปานกลาง, พอดี, เป็นกลาง, ระหว่างกลาง. (ส.; ป. มชฺฌิม).
(คณิต) น. ชื่อเส้นตรงที่เชื่อมระหว่างจุดมุมของรูปสามเหลี่ยมกับจุดกึ่งกลางของด้านที่ตรงข้ามกับมุมนั้น.
[มัดทะยม, มัดทะยมมะ-] ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
[มัดทะยม, มัดทะยมมะ-] ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
น. เวลาของตําบลใดตําบลหนึ่งที่ทางการบัญญัติให้ใช้เป็นเวลากลางสําหรับประเทศ.
[มัดทะยมมะ-, มัดทะยม-] น. การศึกษาระหว่างประถมศึกษากับอุดมศึกษา.