มัดหมี่ หมายถึง น. กรรมวิธีในการทอผ้าอย่างหนึ่ง เอาเชือกมัดด้ายหรือไหมเป็นเปลาะ ๆ ตามลาย แล้วย้อมสี เมื่อทอแล้วจะได้ลวดลายต่าง ๆตามที่มัดไว้, เรียกผ้าที่ทอด้วยกรรมวิธีเช่นนั้นว่า ผ้ามัดหมี่, หมี่ ก็เรียก.
น. ท่ากระโดดนํ้าอย่างหนึ่ง เวลากระโดดงอเข่าทั้ง ๒ ขึ้นมา แล้วเอามือทั้ง ๒ รวบเข่า ทิ้งก้นลงไป, ทิ้งมะพร้าวห้าว ก็ว่า.
น. เรียกลายนิ้วมือที่ไม่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอยว่าลายมัดหวาย.
น. ประมาณ. (ป.; ส. มาตฺร).
น. ผู้รู้ประมาณคือความพอเหมาะพอดี. (ป.).
ก. เมา, มึนเมา. (ป.; ส. มาตฺร).
ดู มัตตะ ๑.
น. มาตรา. (ป. มตฺต; ส. มาตฺรา).