มัจฉริยะ หมายถึง น. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).
น. คนตระหนี่. (ป.; ส. มตฺสรินฺ).
น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
น. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).
น. พวกปลา.
[มัดชะ-] น. นํ้าเมา, ของเมา. (ป. มชฺช).
[มัดชะ-] น. นํ้าเมา, ของเมา. (ป. มชฺช).
น. การงดเว้นของมึนเมา. (ป. มชฺชวิรติ).