มต-, มตะ หมายถึง [มะตะ-] ก. ตายแล้ว. (ป.; ส. มฺฤต).
[มะตะ-] ก. ตายแล้ว. (ป.; ส. มฺฤต).
[มะตะกะพัด] น. ข้าวที่ทําบุญอุทิศให้คนตาย. (ป. มตกภตฺต).
[มะตะกะ] น. คนตายแล้ว, ผู้ตายแล้ว. ว. ของผู้ตายแล้ว.(ป.; ส. มฺฤตก).
ดู มต-, มตะ.
ดู มต-, มตะ.
[มะติ] น. ความเห็น, ความคิดเห็น, เช่น ที่ประชุมลงมติ มติของข้าพเจ้า, ความรู้;ข้อวินิจฉัยญัตติที่เสนอต่อที่ประชุม. (ป., ส.).
น. ความคิดเห็นหรือท่าทีของประชาชนกลุ่มใหญ่ที่เห็นพ้องต้องกันในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง.