มหิบดี, มหิบาล, มหิป หมายถึง น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. ควาย. (ป. มหึส; ส. มหิษ).
[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
น. พระอินทร์. (ป.).
ว. ใหญ่, โต, ใช้ว่า มหึมา ก็มี.
[มะหิด, มะหิดสอน, มะหิสวน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, เลือนมาจาก มเหศวร หมายถึง พระศิวะหรือ พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
[มะหิด, มะหิดสอน, มะหิสวน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, เลือนมาจาก มเหศวร หมายถึง พระศิวะหรือ พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
น. ควาย. (ส.; ป. มหิส, มหีส, มหึส).