มหิดล หมายถึง น. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).
น. ผู้ทรงแผ่นดิน คือ ภูเขา; ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์; พระเจ้าแผ่นดิน.(ส. มหีธร, มหีธฺร).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. ควาย. (ป. มหึส; ส. มหิษ).
[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
น. พระอินทร์. (ป.).