มหาอุปรากร, อุปรากร หมายถึง น. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสําคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์คล้ายอุปรากร ตัวละครทุกตัวจะร้องแทนพูด เนื้อเรื่องมีความจริงจังหนักหน่วง ถือเป็นละครชั้นสูงของชาวตะวันตก. (อ. grand opera).
[มะหาอุปะหฺราด, -อุบปะหฺราด] (โบ) น. ตำแหน่งรองพระเจ้าแผ่นดิน,เรียกกันอย่างสามัญว่า วังหน้า; ตำแหน่งขุนนางทำหน้าที่มุขมนตรี.
(แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).
น. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).
น. ผู้ทรงแผ่นดิน คือ ภูเขา; ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์; พระเจ้าแผ่นดิน.(ส. มหีธร, มหีธฺร).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).