ความหมายของคำว่า ' มโนช '

มโนชญ์
ว. เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).
มโนทุจริต
[มะโนทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางใจ มี ๓ อย่างได้แก่ ความโลภอยากได้ของของผู้อื่น ๑ ความพยาบาท ๑ ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม ๑.
มโนธรรม
น. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทําอะไรไม่ควรทํา.
มโนนุกูล
ว. ซึ่งเกื้อกูลใจ, ชูใจ. (ส.).
มโนภาพ
น. ความคิดเห็นเป็นภาพขึ้นในใจ.
มโนภินิเวศ
น. ความมั่นใจ, ความหนักแน่น. (ส.).
มโนมัย
ว. สําเร็จด้วยใจ, ใช้ประกอบกับ ม้า หมายความว่า ม้าที่ใช้ขับขี่รวดเร็วได้ดังใจ. (กลอน) น. ม้า เช่น ครั้นถึงจึงสั่งข้าไท เร่งผูกมโนมัยที่เคยขี่. (บทละครสังข์ทอง). (ป., ส.).