ความหมายของคำว่า ' มนู '

ความหมายของคำว่า ' มนู '
มนู หมายถึง น. ชื่อพระผู้สร้างมนุษยชาติและปกครองโลก มี ๑๔ องค์ เรียงกันเป็นยุค ๆ ไป, ยุคหนึ่งเรียกว่า มนวันดร นานกว่า ๔,๐๐๐,๐๐๐ ปีองค์แรก คือ พระสวายมภูวะ พระมนูองค์นี้ถือกันว่าเป็นผู้ทรงออกกฎหมายหรือธรรมศาสตร์ซึ่งยังมีอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้เรียกว่ามนุสัมหิตา หรือ มนุสมฺฤติ, เพราะฉะนั้น คํา มนู จึงหมายถึงกฎหมายก็ได้ เช่น มนูกิจ. (ส. มนุ).

มโน
น. ใจ. (ป.; ส. มนสฺ).
มโนกรรม
น. การกระทำทางใจ, การคิด, ความคิด. (ป. มโนกมฺม).
มโนคติ
น. ความคิด. (ส.).
มโนช
น. 'เกิดแต่ใจ' คือ ความรัก. (ส.).
มโนชญ์
ว. เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).
มโนทุจริต
[มะโนทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางใจ มี ๓ อย่างได้แก่ ความโลภอยากได้ของของผู้อื่น ๑ ความพยาบาท ๑ ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม ๑.
มโนธรรม
น. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทําอะไรไม่ควรทํา.