มนุษยสัมพันธ์ หมายถึง [มะนุดสะยะ-, มะนุดสำพัน] น. ความสัมพันธ์ในทางสังคมระหว่างมนุษย์ ซึ่งจะก่อให้เกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน.
น. คนที่ฝึกจนมีความชํานาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.
น. ชื่อคัมภีร์กฎหมายมนูธรรมศาสตร์ฉบับย่อ.
น. ชื่อคัมภีร์กฎหมายมนูธรรมศาสตร์ฉบับย่อ.
น. ชื่อคัมภีร์กฎหมายมนูธรรมศาสตร์ฉบับย่อ.
น. ชื่อพระผู้สร้างมนุษยชาติและปกครองโลก มี ๑๔ องค์ เรียงกันเป็นยุค ๆ ไป, ยุคหนึ่งเรียกว่า มนวันดร นานกว่า ๔,๐๐๐,๐๐๐ ปีองค์แรก คือ พระสวายมภูวะ พระมนูองค์นี้ถือกันว่าเป็นผู้ทรงออกกฎหมายหรือธรรมศาสตร์ซึ่งยังมีอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้เรียกว่ามนุสัมหิตา หรือ มนุสมฺฤติ, เพราะฉะนั้น คํา มนู จึงหมายถึงกฎหมายก็ได้ เช่น มนูกิจ. (ส. มนุ).
น. ใจ. (ป.; ส. มนสฺ).
น. การกระทำทางใจ, การคิด, ความคิด. (ป. มโนกมฺม).