มูกหลวง หมายถึง ดู โมกใหญ่ ที่ โมก.
ว. ใบ้, เงียบ, ไม่มีเสียง. (ป.; ส. มูก).
น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ตระกูลทิเบต-พม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทยและพม่า.
[มูด] น. นํ้าปัสสาวะ, นํ้าเบา, เยี่ยว. (ส. มูตฺร; ป. มุตฺต).
ว. ป้าน, ไม่แหลม, สั้น อ้วน ใหญ่ (ใช้แก่หน้า) เช่น หมาบูลด๊อกหน้ามู่ทู่.
น. เนิน, โคก, จอม, เช่น มูนดิน. ก. พอกพูน, พูนขึ้น, มักใช้ว่าเกิดมูนพูนผล. ว. มาก, มักใช้เข้าคู่กันเป็น มากมูน.
น. เนินดิน. ก. พูนให้เป็นเนินเป็นโคก เช่น มูนดินขึ้นกันน้ำท่วม.
ว. มากมาย.