มุ้ม หมายถึง ว. งุ้ม.
ว. เสียงอย่างเสียงฆ้อง, หมุ่ย ก็ว่า.
ว. อาการที่ยิ้มไม่ออกเพราะไม่พอใจ (ใช้แก่หน้า) เช่น เขาถูกดุเลยทำหน้ามุ่ย.
[มุระชะ] น. ตะโพน, กลองชนิดหนึ่ง. (ป., ส.).
[มุระ-] น. หัว, ยอด. (ดู มูรธ-, มูรธา).
น. นํ้ารดพระเศียรในงานราชาภิเษกหรือพระราชพิธีอื่น ๆ,มูรธาภิเษก ก็ว่า. (ส.; ป. มุทฺธาภิเสก).
[-ลุด] น. ปาก. (ช.).
น. พล. (ช.).