มุคระ หมายถึง [มุกคะระ] น. ไม้ค้อน. (ป. มุคฺคร; ส. มุทฺคร).
ก. เอาวัตถุมีกระเบื้องหรือจากเป็นต้น ขึ้นปิดส่วนบนของเรือนหรือหลังคาเพื่อกันแดดกันฝน เช่น เอากระเบื้องมุงหลังคา; รุมกันเข้าไปดูอย่างไม่มีระเบียบ เช่น มีคนมุงดูคนเป็นลมเต็มไปหมด.
ก. ตั้งใจ เช่น มุ่งทำความดี, ตั้งหน้า เช่น มุ่งศึกษาหาความรู้, ในบทกลอนใช้ว่า ม่ง ก็มี.
ก. มุ่งเฉพาะจะ เช่น เขามุ่งแต่จะทำงาน.
ก. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ เช่น เขามุ่งมั่นในการทำความดี.
ก. ปรารถนา, มักใช้เข้าคู่กันเป็น มุ่งมาดปรารถนา.
ก. คิดปองร้าย.
ก. ตรงไปสู่จุดหมาย เช่น เขามุ่งหน้าไปโรงเรียน.