มือจับ หมายถึง น. ส่วนที่ทำไว้สำหรับจับเวลาเปิดปิดประตูหรือในการใช้งานอื่น ๆ เป็นต้น เช่น มือจับประตูรถยนต์ มือจับกบไสไม้มือจับลิ้นชัก.
ว. มีความชำนาญ, มีความสามารถสูง, เช่น เขาเป็นคนมือดีของกองปราบ.
ว. เสื่อมความสามารถลง เช่น หมู่นี้เล่นบิลเลียดมือตกไป,เสื่อมความนิยม เช่น เขียนหนังสือมือตกไป, เสียมากกว่าได้ในการเล่นการพนัน เช่น ตอนนี้เขาเล่นไพ่กำลังมือตก.
(ศิลปะ) น. ผู้ที่ลงมือทำงานเพียงคร่าว ๆ เป็นคนแรก.
ก. ใช้หรือจ่ายมากเกินสมควรหรือเกินจำเป็น.
(สํา) ว. มักแสดงตัวว่าเป็นคนมีศีลมีธรรมแต่กลับประพฤติชั่ว.
น. บุคคลฝ่ายที่ ๓ ซึ่งมิใช่คู่กรณี แต่สอดเข้ามาเกี่ยวข้องในกิจกรรมหรือชีวิตของผู้อื่น มักจะเข้ามายุแหย่ให้เกิดความแตกแยกหรือชอบเด็ดดอกไม้ใบไม้เป็นต้น.
ว. แน่, แม่นยำ, เช่น เขายิงปืนมือเที่ยง; มีความสามารถในการบังคับมือให้เขียนเส้นตรง เส้นโค้ง หรือลวดลายต่าง ๆเป็นต้น ได้ตามที่ต้องการ เช่นในการเขียนเส้นตรงได้ตรงเหมือนไม้บรรทัดหรือเขียนวงกลมได้กลมดิกเป็นต้น.