มึนซึม หมายถึง ก. แสดงอาการเชื่อมซึมคล้ายเป็นไข้.
ก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.
ก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.
ก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า.
ว. ขาดแสงสว่าง เช่น เดือนมืด, มีแสงสว่างน้อย เช่น ไม่ควรอ่านหนังสือในที่มืด เพราะจะทำให้เสียสายตา, โดยปริยายหมายความว่าเหลือรู้เหลือเห็น เช่น มือมืด. น. เวลาใกล้ฟ้าสาง เช่น ตื่นแต่มืด;ค่ำ เช่น มืดแล้วทำไมไม่เปิดไฟ.
ว. มีแสงสว่างน้อยเพราะมีเมฆมากคล้ายจะมีฝนตกเช่น ท้องฟ้ามืดครึ้ม.
น. เวลาพลบคํ่าขมุกขมัว เช่น มืดค่ำแล้วเข้าบ้านเสียที.
ว. มืดมากจนมองไม่เห็นแสงสว่าง เช่นในถ้ำมืดตึ๊ดตื๋อ, มืดตื้อ หรือ มืดตื๋อ ก็ว่า.