มึน หมายถึง ก. เมาอ่อน ๆ, รู้สึกวิงเวียน เช่น มึนศีรษะ, รู้สึกตื้อในสมอง เช่นอ่านหนังสือมากชักมึน, มึนหัว ก็ว่า.
ก. งงจนทําอะไรไม่ถูกหรือคิดอะไรไม่ออก.
ก. แสดงอาการเฉยเมยไม่ใยดี.
ก. แสดงอาการเชื่อมซึมคล้ายเป็นไข้.
ก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.
ก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.
ก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า.
ว. ขาดแสงสว่าง เช่น เดือนมืด, มีแสงสว่างน้อย เช่น ไม่ควรอ่านหนังสือในที่มืด เพราะจะทำให้เสียสายตา, โดยปริยายหมายความว่าเหลือรู้เหลือเห็น เช่น มือมืด. น. เวลาใกล้ฟ้าสาง เช่น ตื่นแต่มืด;ค่ำ เช่น มืดแล้วทำไมไม่เปิดไฟ.