ความหมายของคำว่า ' มีฬห- '

มึก
ก. กิริยาที่ดื่มเหล้าจนเมา; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ดื่มอย่างกระหาย.
มึกมวย
ก. เมามาย.
มึง
ส. คําใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย, มักถือกันว่าไม่สุภาพหรือหยาบคาย,เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
มึงวาพาโวย
ก. พูดจาเอะอะโวยวาย.
มึน
ก. เมาอ่อน ๆ, รู้สึกวิงเวียน เช่น มึนศีรษะ, รู้สึกตื้อในสมอง เช่นอ่านหนังสือมากชักมึน, มึนหัว ก็ว่า.
มึนงง
ก. งงจนทําอะไรไม่ถูกหรือคิดอะไรไม่ออก.
มึนชา
ก. แสดงอาการเฉยเมยไม่ใยดี.