มนัสดาป หมายถึง [มะนัดสะดาบ] น. ความร้อนใจ. (ส.).
[มะนัดสะ-] น. ผู้เป็นปราชญ์, ผู้มีใจเด็ดเดี่ยว, ผู้มีความคิดสูง. (ส.).
[มะนินซี] ดู มน ๓, มน-.
[มะนิมมะนา, มะนีมมะนา] ว. เร็ว, ด่วน, ขมีขมัน, เช่น ก็มนิมนาการมาสู่สาลวัน.(ปฐมสมโพธิกถา). (ข. มฺนีมฺนา).
[มะนิมมะนา, มะนีมมะนา] ว. เร็ว, ด่วน, ขมีขมัน, เช่น ก็มนิมนาการมาสู่สาลวัน.(ปฐมสมโพธิกถา). (ข. มฺนีมฺนา).
น. เรียกเชือกเกลียวสีขาว ๆ ค่อนข้างใหญ่ เหนียวมาก ว่า เชือกมนิลา,มักเรียกว่า เชือกมลิลา; เรียกเรือนที่ทรงหลังคาตรงลงมาไม่หักหน้าจั่วเหมือนเรือนปั้นหยา แต่ไม่งอนช้อยเหมือนเรือนฝากระดาน ว่า เรือนทรงมนิลา, เรือนทรงมลิลา ก็เรียก.
น. มนู. (ป., ส.).
น. 'ผู้เกิดจากมนู' คือ คน. (ส.).