มิจฉาวายามะ หมายถึง น. ความพยายามผิด. (ป.).
น. ความระลึกในทางผิด. (ป.).
น. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).
น. ความดําริในทางที่ผิด. (ป.).
น. การเลี้ยงชีพในทางผิด.
[มินชะ-] น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).
ว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิดจมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึงอาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.
ว. ลับตา, ไม่ให้ใครเห็น, เช่น ซ่อนให้มิดชิด, สนิทแนบเนียนเช่น ปิดประตูให้มิดชิด, เรียบร้อย เช่น ห่อให้มิดชิด.