มิจฉา หมายถึง [มิดฉา] ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มถฺยา).
น. 'การงานอันผิด' คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
น. การประพฤติผิด.
น. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).
น. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่นเขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).
น. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).
น. ทางดําเนินผิด. (ป.).
น. 'การเจรจาถ้อยคําผิด' คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).