ภัณฑารักษ์ หมายถึง [พันทารัก] น. ผู้ดูแลรักษาสิ่งของ โดยมากได้แก่จำพวกโบราณวัตถุศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑสถานเป็นต้น. (ส. ภาณฺฑารกฺษ).
[พันดะนะ] (แบบ) น. การทะเลาะ, การทุ่มเถียง, การแก่งแย่ง.(ป.; ส. ภณฺฑน, ภาณฺฑน).
ดู ภัณฑ–, ภัณฑ์.
ดู ภัณฑ–, ภัณฑ์.
ดู ภัณฑ–, ภัณฑ์.
[พันดู] (แบบ) ว. โล้น, ล้าน. (ป. ภณฺฑุ).
น. การปลงผม. (ป. ภณฺฑุกมฺม).
[พัด, พัดตะ–, พัด] น. อาหาร, ข้าว. (ป. ภตฺต).