ความหมายของคำว่า ' ภักษาหาร '

ความหมายของคำว่า ' ภักษาหาร '
ภักษาหาร หมายถึง น. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจํา, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือหญ้าเป็นภักษาหารของวัว.

ภักษา
ดู ภักษ–, ภักษ์.
ภักษาหาร
ดู ภักษ–, ภักษ์.
ภัค
น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. (ป. ภค).
ภัคน์
น. แตก, หัก. (ส. ภคฺน).
ภังค–, ภังคะ
[–คะ–] น. การแตก, การทําลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
ภังค–, ภังคะ
[–คะ–] น. การแตก, การทําลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
ภังคี
น. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).