ความหมายของคำว่า ' ภควัม '

ความหมายของคำว่า ' ภควัม '
ภควัม หมายถึง [พะคะ–] น. พระเครื่องรางชนิดหนึ่ง มีพระพักตร์ควํ่าและปิดทวารทั้ง ๙คือ ตา ๒ หู๒ จมูก ๒ ปาก ๑ ทวารหนัก ๑ ทวารเบา ๑, โดยปริยายใช้เรียกคนที่ทําหน้าควํ่าหน้างอไม่รับแขกว่า ทําหน้าเป็นภควัม หรือหน้าควํ่าเป็นภควัม; หินชนิดหนึ่งซึ่งมีรูปร่างอย่างนั้น.

ภคันทลา
[พะคันทะลา] น. โรคริดสีดวงทวารหนัก. (ป.; ส. ภคํทร).
ภคินี
[พะ–] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).
ภณะ
[พะ–] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).
ภณิดา
[พะ–] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).
ภพ
[พบ] น. โลก, แผ่นดิน; วัฏสงสาร. (ป. ภว).
ภมการ
[พะมะกาน] น. ช่างกลึง. (ป.).
ภมร
[พะมอน] น. แมลงผึ้ง, แมลงภู่, ใช้ว่า ภุมระ ก็มี; เครื่องกลึง. ก. หมุน.(ป.; ส. ภฺรมร).