ความหมายของคำว่า ' ภวังค

ความหมายของคำว่า ' ภวังค–, ภวังค์ '
ภวังค–, ภวังค์ หมายถึง [พะวังคะ–] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.

ภวังคจิต
น. จิตเป็นภวังค์. (ป.).
ภวันดร
ดู ภว, ภว–.
ภวาภพ
ดู ภว, ภว–.
ภักขะ
น. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).
ภักดี
น. ความจงรัก, ความเลื่อมใสยิ่ง. (ส. ภกฺติ; ป. ภตฺติ).
ภักต–, ภักตะ
[พักตะ–] น. ผู้ภักดี, สาวก. (ส.); อาหาร, ข้าวสุก, ของกินซึ่งสุกด้วยนํ้า.(ส. ภกฺต; ป.ภตฺต).
ภักต–, ภักตะ
[พักตะ–] น. ผู้ภักดี, สาวก. (ส.); อาหาร, ข้าวสุก, ของกินซึ่งสุกด้วยนํ้า.(ส. ภกฺต; ป.ภตฺต).