ความหมายของคำว่า ' ภวนะ '

ภวัคระ
[พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก.(ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).
ภวังค–, ภวังค์
[พะวังคะ–] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภวังค–, ภวังค์
[พะวังคะ–] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภวังคจิต
น. จิตเป็นภวังค์. (ป.).
ภวันดร
ดู ภว, ภว–.
ภวาภพ
ดู ภว, ภว–.
ภักขะ
น. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).