ความหมายของคำว่า ' ภวันดร '

ความหมายของคำว่า ' ภวันดร '
ภวันดร หมายถึง [พะวันดอน] น. ภพอื่น, ภพภายหน้า. (ป.; ส. ภวานฺตร).

ภวาภพ
น. ความเป็นอยู่และมิใช่ความเป็นอยู่, ภพและมิใช่ภพ; ภพน้อยภพใหญ่. (ป., ส. ภวาภว).
ภวนะ
[พะวะ–] น. เรือนขนาดใหญ่. (ส.).
ภวัคระ
[พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก.(ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).
ภวังค–, ภวังค์
[พะวังคะ–] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภวังค–, ภวังค์
[พะวังคะ–] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภวังคจิต
น. จิตเป็นภวังค์. (ป.).
ภวันดร
ดู ภว, ภว–.